ครั้งหนึ่ง
โกวเล้งเขียนประโยคไว้ในนิยายของเขาว่า
"ชีวิตคนเราจะมีสิบปีสักกี่ครั้งกัน"
ผมชอบประโยคนี้มาก
มันจริงอย่างยิ่ง
ถ้าคนเราอายุเฉลี่ยเจ็ดสิบปี
เราก็มีสิบปีแค่เจ็ดครั้ง
สิบปีแรก หมดไปกับความไร้เดียงสา
สิบปีต่อมา หมดไปกับการศึกษาเล่าเรียน
สิบปีต่อมา หมดไปกับการทำงานและการใช้ชีวิต
สิบปีต่อมา หมดไปกับการสร้างฐานะ สร้างครอบครัว
สิบปีต่อมา หมดไปกับการลงหลักปักฐาน รักษาสิ่งที่สร้างมา
สิบปีต่อมา หมดไปกับการดูแลรักษาสุขภาพกายใจให้แข็งแรง
สิบปีสุดท้าย หมดไปกับการปล่อยวางทุกสิ่ง รอคอยการกลับบ้าน
แต่ละสิบปีผ่านไปไวเหมือนโกหก
อีกไม่นานปีนี้ก็จะผ่านไปแล้ว
มีอะไรที่เราทำไปแล้วมากมาย
และก็ยังมีอะไรอีกมากมายที่เรายังไม่ได้ทำ
เวลาคือหน่วยเงินในกำมือของเราที่เอาไปแลกสิ่งอื่น
เราเอาเวลาไปแลกงาน
เราเอางานไปแลกเงิน
แต่เราก็ไม่เคยเอาเงินไปแลกเวลาคืนกลับมาได้สักที
ถ้าธนาคารเวลามีจริง
เราก็ไม่เคยมีสมุดบัญชีสักเล่ม
ที่จะให้เราดูได้ว่าตอนนี้เหลือเวลาอยู่เท่าไหร่?
เรารู้ว่าเราใช้ "สิบปี" ของเราไปกี่ครั้งแล้ว
แต่เราไม่อาจรู้ว่าเราจะใช้ "สิบปี" ที่เหลือของเราได้ครบมั้ย?
แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับ
เราใช้เวลาสิบปีของเราไปคุ้มค่าหรือเปล่า?
เมื่อเราหันหลังกลับมา
ขอให้พูดได้เต็มปากว่าเราใช้มันไปอย่างไม่น่าเสียดาย
"ชีวิตคนเราจะมีสิบปีสักกี่ครั้งกัน"
ใช้สิบปี เจ็ดครั้ง ของเราให้คุ้มค่าครับ
(credit : Boy's Thought)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น